Terkoğlu’ndan alevi hakim sorusu
Alevi
Tabu, saklanarak kaybolmaz. Üstüne yürüyerek, yumruklayarak, tekmeleyerek, paramparça edilir.
Erdoğan’ın kelamları kırmızı bir boya üzereydi. Her sözüyle Kılıçdaroğlu’nun kapısına çarpı attı.
“Biliyoruz ki Sayın Kılıçdaroğlu Alevilik kültürüyle yetişmiş bir insandır, Alevidir”, “Bu beyefendi güya Alevilik kültürünü de bilir diyorlar, Alevidir diyorlar”, “Kılıçdaroğlu, sen kendin Alevi olabilirsin, ben sana hürmet duyarım, bundan da çekinme, korkma”…
Güya geçerken söylüyordu. Lakin her “Alevi” lafının akabinde kalabalıklara “yuh” çektiriyordu.
Kılıçdaroğlu çıkıp “Evet Aleviyim” dedi ya… Keşke dedim, keşke o da görseydi.
Kastettiğim hâkim Abuzer Kara. Onu tanıyanlar “adalet insanı” diyor. Karşısındakinin kimliğine, kişiliğine, rengine bakmazdı. Ancak hayatı bir kararla değişti.
Hükümet, Aydın Doğan’ı sıkıştırmaya çalışıyordu. Medyasını elinden alacaktı. Kimi vergi memurlarını kimi ‘SPK’ bürokratlarını devreye sokuyordu. Sonunda Doğan hakkında, Sermaye Piyasası Şurası Yasası’na muhalefetten dava açıldı. 8 yıl 9 aya kadar mahpusu isteniyordu. Evrak, Abuzer Kara’nın önüne düştü. Kara, bütün baskılara direnerek beraat verdi.
‘ALEVİ HÂKİM’ FİŞLEMESİ
Herhangi bir karar değil…
AKP-FETÖ arbedesi sırasında ortalığa saçılan ses kayıtları, sorunun art planını ortaya koyuyordu. Erdoğan, dava sürerken periyodun Adalet Bakanı Sadullah Ergin’e telefon açarak “İhmale uğramasın yazık olur” diye talimat vermişti. Sonuç beraat çıkınca bir kere daha telefonu kaldırmıştı. Bu kere sonluydu. Hesap soruyordu. Ergin karşılık verdi: “Hâkimin Alevi olduğu istikametinde bir bilgi var.” Bitmiyor, “Olumsuz birisi olduğunu da söylediler” diye devam ediyordu. Güya mahkemeler özgürdü lakin Ergin, belgeye Yargıtay’da müdahale edileceğini de anlatıyordu.
İşte o konuşmanın akabinde Abuzer Kara, Türk hukuk tarihine, “Alevi hâkim” olarak kazındı.
Sanmayın ki konuşmayı reddettiler…
Erdoğan “Benim adalet bakanıma ‘Bunu yakından takip et’ dememden daha doğal, daha alışılmış ne olur?” diyerek kaydı doğruladı. Erdoğan’ın akabinde Ergin, “Alevi arkadaşları incitecek bir emelimiz bulunmuyor. O hâkimin Alevi olduğuna dair orada ağzımdan çıkan sözler, benim gün içinde kullandığım, her gün kullandığım kelimeler” dedi.
Sahi, hangi hâkimin Alevi olduğunu bakan nereden biliyordu? Mahkeme kararı ile Aleviliğin ne ilgisi vardı? Muhakkak ki fişlemeler sürüyordu.
Kayıt, Abuzer Kara’ya da soruldu, incinmişti:
“Bugüne kadar çalıştığım yerler aşikâr, herkes de bilir, tanır. Verdiğimiz kararlar belirli. Bana üzerinde konuşulacak hususlar gelmiyor günümüz şartlarında. Alevilik, Sünnilik falan.”
Ne diyebilirdi? Alevi olduğu için özür mü dileyecekti?
KALBİ DAYANMADI
Çilesi bitmedi. Sonra da uğraştılar. 30 yıldır misyondaydı. Rastgele bir yer değişiklik talebi yoktu. Somut münasebet de bulunmuyordu. Ama buna karşın, aile sistemini bozarak 11 Ekim 2017 tarihli kararnameyle, İstanbul’dan Ordu’ya tayinini çıkardılar. Kederleri, onun yerine “bizim çocuklar”ı oturtmaktı. Ailesini bırakıp gitmek zorunda kaldı. Yalnızdı ve kırgındı…
Kalbi yaşadıklarına dayanmadı. Birkaç ay sonra, 6 Nisan 2018’de hayata gözünü yumdu.
Aynı günlerde Türkiye diğer bir haberi konuşuyordu. Erdoğan’ın önünde cüppesinin olmayan düğmesini iliklemeye çalışan Danıştay Lideri Zerrin Güngör’ün kızı Gonca Hatinoğlu, çekilen kurayla, Elazığ’da hâkim olarak misyona başlamıştı. Lakin HSK, “ailesinden ayrılmasın” diye, birebir gün, Hatinoğlu’nu Yargıtay’a tetkik hâkimi olarak atadı. Bundan 3 gün sonra ise Adalet Bakanlığı, Hatinoğlu’nu Cumhurbaşkanlığı Hukuk Hizmetleri Başkanlığı’nda görevlendirdi.
30 yıllık hâkim, vicdanına bağlı kaldı diye, “Alevi” diye fişlenip ailesinden ayrılırken “annesi hatırlı” hâkim, 3 günde yargının doruğuna çıkıyordu. Sonra da “Adalet niçin yok” diye soruyorduk.
Arkadaşları onun için verdikleri mevt ilanında öfkeliydi:
“Can almayız, can veririz, biz canız.”
Yıllar geçmiş lakin Kılıçdaroğlu’nun görüntüsü bana onu hatırlattı. İsmini unuttuk. Hafızamıza “Alevi hâkim” diye kazındı. Mevt ilanındaki genç bakışı sanki “Beni unutmayın” der üzereydi.
Ortada bir gariplik var. Geçmişle bir hesaplaşma mı isteniyor? İş CHP’nin önderine kalıyor. Eski bir kriz son mu bulacak? Kılıçdaroğlu’nun kamerası çalışıyor.
Gelgelelim, yaşadığımız karanlıkta parmak izi olan muhalefetin öbür kanadı, sıkıntıya DEVA olmayı geçtim, hâlâ parmak sallamayı sürdürüyor. Kimse Almanya’da “1930’lara kadar Hitler rejimi iyiydi” diyemiyor fakat… Onları bıraksalar güya dizlerinin üstünde yaylanarak 2010 yılının iktidarına dönecekler. Yeniden tutuklanacak muhalif gazeteciler listesi, yeniden Alevi subaylar listesi, yeniden tasfiye edilecek öteki yargıçlar listesi hazırlayacaklar. Çok değil, 6 sene evvel, bugünlerde, tek adam rejimine “Evet” demelerindeki ayıbı bile hiç anlatmayacaklar. Sahi, Alevi yurttaşlara ayrımcılığın yükünü kaldırmak bile CHP’nin önderine mi kalacak?
Tarih, balyozla yıkılanın kalemle yazılmasıdır. Bu çöküşü anlatırken altında kaldığımız betonun hamurunu hiç unutmayacağız…
